Obalamy mity: Czy fortyfikacja żywności jest konieczna?

Czym jest wzbogacanie żywności?

Wzbogacanie żywości służy jako instrument optymalizacji sposobu żywienia społeczeństwa. Jest to:

  • Dodanie 1 lub kilku składników odżywczych bez względu na to, czy normalnie występują w produkcie czy nie.  
  • Dodanie 1 lub kilku niezbędnych składników odżywczych do wybranego produktu powszechnego spożycia  

Jaki jest cel fortyfikacji?

  • Poprawa jakości zdrowotnej żywności przez uzupełnienie diety w składniki odżywcze,
  • Zniwelowanie/zapobieganie rozległym niedoborom tych składników u populacji, 
  • Wyrównanie strat spowodowanym przetworzeniem żywności, 
  • Zwiększenie atrakcyjności produktu dla konsumenta.

Skutki wzbogacania żywności:

  • Zapobieganie niedoborom składnika, który rzadko występuje w diecie bieżącej populacji,
  • Zwiększenie spożycia składników istotnych dla zdrowia,
  • Wyrównanie strat składników, do jakich dochodzi podczas produkcji i przechowywania (witaminy C w sokach, witamin B w produktach zbożowych)  

Jakie produkty najczęściej są wzbogacane?

  • Alkohole wielowodorotlenowe, alkohole polihydroksylowe, czyli poliole takie jak sorbitol, ksytlitol czy erytrytol są często dodawane do żywności dla sportowców i dla osób odchudzających się. Zmniejszają kaloryczność produktu, zmniejszają wahania glikemii (w porównaniu z cukrem), zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia próchnicy,
  • Witaminy i składniki mineralne - są dodawane do soków, produktów zbożowych, wyrobów cukierniczych, margaryn czy produktów mlecznych,
  • Kwasy omega 3 i omega 6 - są dodawane do przetworów mlecznych, margaryn, majonezu i olei,  
  • Błonnikiem wzbogaca się pieczywo oraz jogurty.

Jaka jest zasadność fortyfikacji?

  • Każdorazowo konieczne jest oparcie jej wprowadzenia na badaniu sposobu odżywania i stanu odżywienia reprezentowanych grup ludności oraz analizie danych epidemiologicznych,  
  • Powszechność występowania w określonej populacji klinicznych lub subklinicznych objawów niedoboru,  
  • Ryzyko niedoboru związane ze zmiana zwyczajów żywieniowych, przy jednoczesnym nieodpowiednim zbilansowaniu diety (np. przejście na wegetarianizm),
  • Przy podejmowaniu decyzji o wzbogacaniu żywności należy wziąć pod uwagę, czy dla danego składnika odżywczego zostało ustalone UL i określone ryzyko szkodliwości.

Zalety wzbogacania żywności

  • Łatwość przeprowadzenia,
  • Możliwość długotrwałego oddziaływania na całą zagrożoną populację,
  • Duża skuteczność prewencyjna,
  • Opłacalność ekonomiczna, społeczna,  
  • Nie wymaga zmiany zwyczajów żywieniowych populacji,  
  • Małe ryzyko toksyczności,  
  • Łatwość uzyskania społecznej akceptacji, 
  • Możliwość ogólnokrajowej standaryzacji i kontroli,  
  • Sprzyjanie edukacji żywieniowej społeczeństwa i stałemu zainteresowaniu rządów jego stanem zdrowia,
  • Zwiększenie asortymentu żywności na rynku i bezpieczeństwa żywieniowego obywateli.

Wady wzbogacania żywności

  • Konieczność zaangażowania rządu i instytucji centralnych,  
  • Trudności z rozpoznaniem i wybiórczym oddziaływaniem na populację zagrożoną,
  • Możliwość zwiększenia ceny przez producenta oraz niepożądanej zmiany właściwości sensorycznych i użytkowych produktu,
  • Potrzeba wydatków na zakup aparatury i substancji wzbogacającej,
  • Potrzeba odpowiedniej legislacji, monitoringu i działań edukacyjnych,  
  • Potencjalne marnotrawstwo żywności.

Podsumowanie

Jak to jest z tym wzbogacaniem żywności? Po przedstawieniu celu w jakim jest wprowadzana, możemy stwierdzić że głównym celem producentów jest dbanie o konsumenta i dbanie o zminimalizowanie niedoborów żywieniowych populacji, co może przełożyć się na poprawę stanu zdrowia w określonym miejscu na świecie. Najważniejsze jest prawidłowo przeprowadzone badanie, sprawdzające jakie faktycznie niedobory występują. Więc założenia przedstawiają się bardzo pozytywnie. A jakie są Wasze opinie na ten temat?

Komentarze ()